top of page
  • Writer's pictureLinde Vancraen

Jong en gezond, waarom ik me heb gevaccineerd: GEUR

“Heeft u last van geur- of smaakverlies?” Vroeger stelde ik deze vraag haast nooit. Sinds meer dan een jaar is ze echter, excuse the pun, dagelijkse kost. Er zijn uiteraard veel goede motivaties om je tegen Covid te laten vaccineren. Reukzin wordt hier echter vaak bij vergeten. Covid en ons vermogen om goed te ruiken zijn nochtans erg verbonden. Elk virus kan een verlies van geur en smaak veroorzaken. Het is meestal een ultieme vorm van een ernstige infectie. Zoals gewoonlijk speelt covid hier het buitenbeentje en veroorzaakt het heel vaak een verminderde reukzin. Het is een symptoom dat op alle leeftijden optreedt en zo frequent is dat geurverlies opsporen veel beter is om Covid op te sporen dan koorts meten. Jammer, want geur is één van onze basis, of speciale, zintuigen. En speciaal, dat is het zeker. Geur is gelinkt aan onze smaak en draagt hier in grote mate aan bij. Door zijn unieke plaats in onze hersenen is het echter ook intens gelinkt aan onze herinneringen en emotie. We hebben het allemaal wel al eens meegemaakt: die geur van zonnecrème die je instant terugbrengt naar een bepaalde vakantie, of het parfum van je moeder dat je geborgen en veilig doet voelen ook al ruik je het in een winkelcentrum.



Geur geeft ons informatie over onze omgeving en linkt dit meteen aan onze ervaringen. Op die manier houdt het ons veilig (denk maar aan de geur van vuur of gas) en verdiept het onze connecties met elkaar. Beeld je in dat je plots die warme geur van het hoofdje van je baby niet meer ruikt, knuffels missen een belangrijk element en thuiskomen voelt toch net iets anders aan. Geur van belang in onze partnerkeuze, onze voedingskeuze en het verteld iets over onze gezondheid. Soms ruik ik al dat een patiënt een geïnfecteerde wonde heeft van zodra deze binnenkomt.


Sinds Covid zie ik echter steeds vaker mensen van alle leeftijden die langskomen omdat ze hun geurzin, en hierbij ook hun smaakzin, (grotendeels) verloren zijn. Ze vermageren omdat eten hun geen voldoening meer geeft, voelen zich op een vreemde manier geïsoleerd en zijn vaak overdonderd omdat dit geurverlies heel plots kan optreden. Gelukkig keert voor ongeveer 90% van de patiënten deze geur in de eerste 2 maanden terug. De overige 10% lijdt echter aan wat we langdurig verlies van de reukzin noemen. We weten nog niet voor hoe veel van deze mensen het permanent zal zijn en proberen waar we kunnen met geurtraining het onderste uit de kan te halen.

Terwijl ik dit schrijf zit ik in een EHBO-post op het vaccinatiecentrum. Er is hier geen raampje en de zweetvoetengeur van de laatste patiënt is blijven hangen. Ik zou het niet willen missen…



bottom of page